Petra Neurink
In Londen verplaats je je het gemakkelijkst te voet of met de metro. The Tube noemen de Londenaren het netwerk aan ondergrondse treinen. Iedere line heeft een eigen naam en kleur. Tegenover ons hotel stopt de blauwe Piccadilly Line. Willen we naar de Theems, stappen we drie stops verder over op de groene District Line […]
Lees meer Dansen over het asfaltIk vind ongeveer alles vervelend aan vliegen. De krappe stoeltjes in het vliegtuig, de douane, waar ik telkens gefouilleerd word, omdat er volgens de scan zich kennelijk iets in mijn bh of tussen de boord van mijn spijkerbroek bevindt. Maar het allerergst vind ik het op tijd moeten komen. Niet omdat ik daar niet toe […]
Lees meer Reisje – OpvoedingWe zitten hier nooit, behalve op dagen dat het zo warm is dat zelfs oma haar benen ontbloot. De warme grindtegels maken scherp afgetekende deukjes in mijn voetzolen. Ik bestudeer ze, terwijl ik het velletje van een zwetend stukje droge worst afpeuter. Ik weet dat jij, voordat we op visite komen, de worst en kaas […]
Lees meer OrchideeVerhuizen – Bank met billenafdruk Partir c’est mourir un peu. Volgens mij is dat niet waar. Je sterft niet als je vertrekt, ook niet een beetje. Je leeft juist weer fel en scherp, zonder geruststellende routines en sussende gewoontes. Ineens is niets meer zoals het was, niets gaat meer onbewust. Zeventien jaar lang deed ik […]
Lees meer Verhuizen – Bank met billenafdrukNog voordat ik ze zie aankomen, hoor ik ze al. Ze lachen, luid en brutaal. Het dikke pak sneeuw waar het perron onder bedekt is, kan het geluid niet dempen. Ik weet dat het glazen wandje waarachter ik op de trein naar school sta te wachten me niet aan hun zicht zal onttrekken. Toch schuifel […]
Lees meer Lachen in de sneeuw (Twijfel 3)
dwarssturig 