Petra Neurink
Door het zweet van mijn handen ben ik bang dat ik de grip verlies. Ik knijp harder in de handgreep van het slaghout, beweeg de hand met de tennisbal erin. Misschien moet ik hem deze keer anders omhoog gooien. Ik ruik een mengeling van platgetrapt gras en het zweet van mijn klasgenoten, voel de zonnehitte […]
Lees meer PaardenstaartMijn buurman komt schreeuwend klaar. Voor de vierde keer vandaag. ‘Wel fijn voor hem,’ zei ik tijdens de eerste keer. ‘Die stond weer snel paraat,’ fronste ik bij de tweede. Toen het kreunen voor de derde keer begon, ben ik op de wc gaan zitten, aan de andere kant van mijn huis. Niet lang genoeg. […]
Lees meer BuurmanAlleen het parkeerterrein is al zo groot als een klein dorp. De lange rij mensen wordt door medewerkers in oranje hesjes in de richting van de ingang geloodst. Het vergt een voortdurende compromis tussen doorlopen en inhouden, zodat we voldoende afstand van de mensen achter en de mensen voor ons kunnen houden. Nog één extra […]
Lees meer Verhuispauze – EftelingWe lopen door een klein stadje waar we naartoe zijn gereden om het gekletter van de regen op het tentdak te ontvluchten. Buiten het centrum bevindt zich een fastfoodrestaurant waar Zoon wil eten. Buiten ons is er helemaal niemand in het park, ook al regent het niet meer en schijnt tussen de wolken door een […]
Lees meer Verhuispauze – SchoenenboomGisteren stapte ik met mijn blote voeten in de witte muurgladpasta. Zo heet het echt, Muurglad, en je kunt er als amateurstukadoor een beschadigde muur mee repareren. De muur was klaar en ik liep achteruit om het resultaat te keuren. Daarna had ik een witte voet. Een wit voetje halen is een uitdrukking die je […]
Lees meer Verhuispauze – Wit voetje